ترامادول (Tramadol) یک داروی مسکن است که برای تسکین دردهای متوسط تا شدید استفاده می‌شود. این دارو به عنوان یک مسکن اپیوئیدی عمل می‌کند، اما با ساختاری متفاوت از دیگر اپیوئیدها، به همین دلیل عوارض جانبی و پتانسیل اعتیاد آن نسبت به سایر داروهای اپیوئیدی کمتر است.
این دارو به دو صورت عمل می‌کند:
اتصال به گیرنده‌های اپیوئیدی: این دارو به گیرنده‌های اپیوئیدی در مغز متصل می‌شود و احساس درد را کاهش می‌دهد.
افزایش سطح نوروترنسمیترها: ترامادول همچنین باعث افزایش سطح نوروترنسمیترهای سروتونین و نوراپی‌نفرین می‌شود که به کنترل درد و بهبود حالت روحی کمک می‌کند.
موارد مصرف
دردهای متوسط تا شدید: ترامادول برای تسکین دردهای بعد از جراحی، دردهای مزمن یا دردهای ناشی از آسیب‌ها تجویز می‌شود.
دردهای نوروپاتیک: در برخی موارد، این دارو برای درمان دردهای عصبی نیز استفاده می‌شود.
عوارض جانبی شایع این دارو عبارتند از:
سرگیجه و خواب‌آلودگی: ممکن است در شروع درمان یا افزایش دوز اتفاق بیفتد.
تهوع و استفراغ: برخی بیماران ممکن است این عوارض را تجربه کنند.
یبوست: مشابه دیگر مسکن‌های اپیوئیدی، این دارو نیز می‌تواند منجر به یبوست شود.
تغییرات خلق و خو: برخی از افراد ممکن است احساس اضطراب یا افسردگی کنند.
ریسک اعتیاد و وابستگی: هرچند خطر اعتیاد به این دارو کمتر از سایر اپیوئیدها است، اما هنوز هم ممکن است در برخی افراد ایجاد وابستگی کند.
احتیاط‌ها و موارد منع مصرف
ترامادول باید با احتیاط در افرادی که سابقه اعتیاد به مواد مخدر دارند، مصرف شود. این دارو برای افرادی که مشکلات تنفسی دارند یا از داروهای آرام‌بخش دیگر استفاده می‌کنند، مناسب نیست. مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی باید تحت نظر پزشک انجام شود.