اکولوژی (Ecology): علم مطالعه روابط بین موجودات زنده و محیط زیست آن‌ها، شامل بررسی تأثیرات زیست‌محیطی و تعاملات بین گونه‌ها.
زیست‌محیطی (Environmental): هر چیزی که به محیط اطراف ما، شامل هوا، آب، خاک، گیاهان و حیوانات، و همچنین اثرات انسان‌ها بر این محیط‌ها مربوط باشد.
آلودگی (Pollution): ورود مواد یا انرژی‌های مضر به محیط‌زیست که اثرات منفی بر کیفیت آن دارد. آلودگی می‌تواند انواع مختلفی مانند آلودگی هوا، آب، خاک و صوتی داشته باشد.
تنوع زیستی (Biodiversity): تنوع انواع موجودات زنده در یک منطقه خاص یا در کل سیاره زمین. این شامل گیاهان، حیوانات، قارچ‌ها و میکروارگانیسم‌ها می‌شود.
چرخۀ کربن (Carbon Cycle): چرخه طبیعی که در آن کربن بین جو، گیاهان، خاک، اقیانوس‌ها و موجودات زنده گردش می‌کند.
آب‌های زیرزمینی (Groundwater): آب‌هایی که در زیر سطح زمین در لایه‌های خاک یا سنگ ذخیره می‌شوند و از منابع مهم تأمین آب هستند.
پایداری محیط زیست (Environmental Sustainability): استفاده از منابع طبیعی به شیوه‌ای که نیازهای نسل حاضر را تأمین کند بدون آنکه توانایی نسل‌های آینده برای تأمین نیازهای خود آسیب ببیند.
تغییرات اقلیمی (Climate Change): تغییرات بلندمدت در الگوهای دمایی، بارش‌ها، وزش باد و سایر ویژگی‌های جو که عمدتاً به دلیل فعالیت‌های انسانی مانند سوزاندن سوخت‌های فسیلی و جنگل‌زدایی اتفاق می‌افتد.
اثر گلخانه‌ای (Greenhouse Effect): پدیده‌ای که در آن گازهای گلخانه‌ای مانند دی‌اکسید کربن، متان و بخار آب در جو زمین گرمای تابشی خورشید را جذب و نگه می‌دارند، باعث افزایش دمای زمین می‌شوند.
مدیریت منابع طبیعی (Natural Resource Management): فرآیندهای مختلفی که به منظور حفظ، استفاده پایدار و محافظت از منابع طبیعی مانند جنگل‌ها، آب‌ها، خاک‌ها و موجودات زنده صورت می‌گیرد.
تنش‌های زیست‌محیطی (Environmental Stressors): عواملی که به‌طور منفی بر اکوسیستم‌ها یا موجودات زنده اثر می‌گذارند، مانند آلودگی، تغییرات اقلیمی و استخراج منابع طبیعی.
اقتصاد محیط زیست (Environmental Economics): مطالعه ارتباطات بین فعالیت‌های اقتصادی و تأثیرات آن‌ها بر محیط زیست. این حوزه به بررسی چگونگی استفاده بهینه از منابع طبیعی و ارزیابی هزینه‌ها و منافع زیست‌محیطی می‌پردازد.
اکوسیستم (Ecosystem): یک سیستم پیچیده شامل موجودات زنده (گیاهان، حیوانات و میکروارگانیسم‌ها) و عوامل غیرزنده (آب، هوا، خاک و نور) که با هم در تعامل هستند.
تجدیدپذیری منابع (Renewability of Resources): ویژگی منابعی که می‌توانند پس از استفاده مجدداً تولید شوند، مانند انرژی خورشیدی، باد، و منابع آب تجدیدپذیر.
زیست‌سازگاری (Biodegradability): توانایی مواد برای تجزیه و دگرگونی توسط موجودات زنده (میکروب‌ها و قارچ‌ها) در محیط زیست.
رسوب‌گذاری (Sedimentation): فرآیند ته‌نشینی ذرات در آب‌ها یا هوای در حال جریان که ممکن است باعث آلودگی یا تغییرات در اکوسیستم‌ها شود.
پیشگیری از آلودگی (Pollution Prevention): اقدامات و تکنیک‌هایی که به منظور جلوگیری از تولید آلودگی یا کاهش اثرات آن انجام می‌شود.
حفاظت از محیط زیست (Environmental Conservation): فعالیت‌هایی که هدف آن‌ها حفظ و نگهداری منابع طبیعی، تنوع زیستی و اکوسیستم‌ها برای نسل‌های آینده است.
حفاظت از گونه‌های در خطر انقراض (Endangered Species Protection): اقدامات و برنامه‌های اجرایی برای حفظ و احیای گونه‌هایی که در معرض خطر انقراض هستند.
ارزیابی تأثیرات زیست‌محیطی (Environmental Impact Assessment): فرآیند ارزیابی اثرات احتمالی یک پروژه یا فعالیت انسانی بر محیط زیست، شامل ارزیابی اثرات آن بر آب، خاک، هوا و اکوسیستم‌ها.
