واژه بسمه تعالی به معنای بنام او خدای که والاست، می باشد. عبارت بسمه تعالی نادرست است و شکل صحیح آن باسمه تعالی می‌باشد. این امر به این دلیل است که واژه اسم از نوع اسماء ثلاثی مجرد و جامد است و بر اساس نظر علمای بصره، از ماده سمو به معنای علو گرفته شده است. در این کلمه، لام فعل واو حذف شده و به جای آن همزه وصل مکسور در ابتدای کلمه قرار گرفته است. بر اساس نظر علمای کوفه، ریشه این کلمه وسم به معنای علامت است که در آن واو به همزه تبدیل شده است. این کلمه به صورت باسمه نوشته می‌شود، اما بسمه خوانده می‌شود. در منابع ادبی ذکر شده است که همزه در واژه اسم باید با هر پیشوندی که به آن افزوده می‌شود، حفظ گردد. این قاعده تنها در عبارت بسم الله الرحمن الرحیم استثنا شده است. بنابراین، باسمه تعالی صحیح است و بسمه تعالی به عنوان یک اشتباه رایج شناخته می‌شود.