لغت نامه دهخدا کله معلق خوردن. [ ک َل ل َ / ل ِ م ُ ع َل ْ ل َ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) با سر بر زمین خوردن. با کله بر زمین افتادن.
