روزگار به معنای زمان، دوره یا دوره‌ای است که عمر یا عملکرد شخص یا چیزی به طور کلی در آن قرار دارد. این اصطلاح بیشتر به معنای گذشته یا زمانی مشخص از زندگی یا تجربه اشخاص استفاده می‌شود. همچنین به معنای سرگرمی، شادی و خوشی است.
- از صرف روزگار مجوی ای مجیر هان چیزی که او به هیچ گرانمایه آن نداد
- از روزگار باد تو را صد هزار شکر ای صد هزار جان همه پیوند جان تو
- شد صرف در هوا و هوس روزگار ما غافل ز پیک مرگ که می‌آید از قفا
- دست امید در تو زدم از برای آنک باشد که بر سرم ننهد روزگار پای
- سپهر منت این اصطناع بر گیرد ستاره قیمت این روزگار بشناسد
