لغت نامه دهخدا پیوسته گردانیدن. [ پ َ /پ ِ وَ ت َ / ت ِ گ َ دَ ] ( مص مرکب ) متصل کردن. پیوسته کردن. پیاپی کردن. بیفاصله و بردوام گردانیدن: راه مصلحت برند، وفاق و ملاحظات را پیوسته گردانند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 71 ). ادرار. پیوسته گردانیدن عطا. ( تاج المصادر ). || رسانیدن: پیوسته گرداند نبشته ترا در همه احوال بما. ( تاریخ بیهقی ص 314 ).
فرهنگ فارسی ( مصدر ) ۱- متصل کردن پیوسته کردن. ۲- پیاپی کردن متواتر کردن: ادرار پیوسته گردانیدن عطا. ۲- رسانیدن ایصال: پیوسته گرداند نبشت. ترا در همه احوال بما.
