لغت نامه دهخدا ( وسیقة ) وسیقة. [ وَ ق َ ] ( ع اِ ) گله شتران هم سفر، و این در شتر مانند رفقه است در انسان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). فاذا سرقت طردت معاً، مأخوذ من قولهم: وسق الابل؛ اذا طرد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). اشتر که دزدان برانند. ( مهذب الاسماء ). ج، وسائق. ( اقرب الموارد ).
