والاباف

لغت نامه دهخدا

والاباف. ( نف مرکب ) از عالم دیباباف. ( آنندراج ). بافنده والا. که والا بافد:
یار والاباف کسب و کار من سودای اوست
قیمت هر کس به قدر همت والای اوست.سیفی ( از آنندراج ).رجوع به والا شود.

گزارش محتوای نامناسب