لغت نامه دهخدا
مکاتمة. [ م ُ ت َ م َ ] ( ع مص ) چیزی از کسی فاپوشانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). نیک پوشانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). کاتَم َ زیداً العداوة؛ کینه را از زید پوشانید. ( از اقرب الموارد ). || سر خود را از کسی نهان داشتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به مکاتمت شود.
