مضیعه

( مضیعة ) مضیعة. [ م َ ع َ / م َ ی َ ع َ ] ( ع اِ ) جای هلاکت. یقال فلان بدار مضیعة؛ ای بدار ضیاع. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ). جای هلاکت. ( آنندراج ). جایی که انسان در وی هلاک میگردد. هو بدار مضیعة؛ یعنی او در خانه هلاک است که مراد بیابان باشد. || هو مقیم بدار مضیعة؛ یعنی شعار او در کارهای خود سستی و کسالت است. ( ناظم الاطباء ).