لغت نامه دهخدا رهس. [ رَ ] ( ع مص ) سخت پاسپر کردن راهی را. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). سخت سپردن. ( منتهی الارب ). سخت پایمال کردن و سخت سپردن. ( از آنندراج ).
