لغت نامه دهخدا جریدن. [ ج َ دَ ] ( مص ) الاصطلاق؛ دندان بهم جریدن اشتر. ( تاج المصادر بیهقی ).جریدن. [ ج ِ دَ ] ( مص ) در تداول عامه، پاره شدن بدرازا. جر خوردن. دریدن بدرازا. ( یادداشت مؤلف ).