لغت نامه دهخدا تکویع. [ ت َ ] ( ع مص ) به تیغ زدن کسی را چندانکه کج گردد استخوان ساق دست وی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
