الشهور

الشهور

الشهور (جمع کلمه الشهر) واژه عربی است که به معنای ماه‌ها می‌باشد. الشهور به واحدهای زمانی که هر کدام به عنوان یک ماه شناخته می‌شوند، اشاره دارد. این ماه‌ها در تقویم‌های مختلف، از جمله تقویم هجری قمری، به عنوان واحدهای زمانی مهمی شناخته می‌شوند.

ویژگی‌ها و مناسبت‌ها:

هر یک از ماه‌ها ویژگی‌ها و مناسبت‌های خاص خود را دارند. به عنوان مثال، در تقویم هجری قمری، ماه‌های رمضان، شوال و محرم هر کدام دارای اهمیت ویژه‌ای هستند و مناسبت‌های مذهبی خاصی را در بر دارند.

فصل‌ها:

در برخی متون ادبی، ممکن است الشهور به معنای فصل‌ها نیز به کار رود، اگرچه این کاربرد کمتر رایج است.

مثال:

به عنوان مثال، در آیه‌ای از قرآن کریم آمده است: «إنَّ عِدَّةَ الشُّهورِ عِندَ اللّهِ اثْناعَشَرَ شَهْراً» به معنای قطعا تعداد ماه‌ها نزد خداوند، دوازده ماه است. همانطور که مشاهده می‌کنید این کلمه در زبان فارسی به طور مستقیم به ماه‌ها ترجمه می‌شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
شهر (۲۱ بار)
ماه. و آن با رؤیت هلال شروع شده و با رؤیت مجدّد منقضی می‏شود و اصل آن چنانکه در مجمع فرموده به معنی ظهور است علت این تسمیه آن است که با رؤیت هلال داخل شدن ماه آشکار می‏شود.. یعنی حمل و شیر باز شدن انسان سی ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع کثرت آن شهور است مثل. مراد از اشهر چنانکه روایات بیان می‏کند شوال، ذوالقعده،ذوالحجه است. و مثل. این آیه روشن می‏کند که خداوند خود چنین اراده فرموده که از روز خلقت آسمانها و زمین ماه‏های‏ تمام کننده سال دوازده باشد. مراد از کتاب شاید کتاب تکوین و دنیا و شاید لوح محفوظ باشد. راجع به ماه‏های حرام و احکام آنها، همچنین آیه،،. به «حرام» رجوع شود. و آیه. در «ریح» گذشت.

جملاتی از کلمه الشهور

پس اينكه فرمود: (ان عده الشهور عند الله اثنا عشر شهرا...)، ناظر است به ماههاى قمرى كه گفتيم داراى منشاى است حسى، و آن تحولاتى است كه كره ماه به خود گرفته و در نتيجه خود را به اهل زمين به اشكال مختلفى نشان مى دهد.

مراد از ماههاى دوازده گانه در: (ان عدة الشهور عندالله اثنا عشر شهرا...)ماههاى قمريست

نخست مى گويد: (تعداد ماهها در نزد خدا در كتاب آفرينش از آن روز كه آسمان و زمين راآفريد دوازده ماه است ) (ان عدة الشهور عند الله اثنا عشر شهرا فى كتاب الله يوم خلق السموات و الارض ) تعبير به (كتاب الله) ممكن است اشاره به قرآن مجيد يا سائر كتب آسمانى باشد، ولى با توجه به جمله (يوم خلق السموات و الارض ) مناسب تر ايناست كه به معنى كتاب آفرينش و جهان هستى باشد.

فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم