لغت نامه دهخدا ( باد آوردن ) باد آوردن. [ وَ دَ ] ( مص مرکب ) باستسقای لحمی مبتلا شدن. به ورم آماس دچار شدن. به اَودما، اوذیما، اِدِم گرفتار شدن. آماس و ورم کردن: دست فلانی این روزها باد آورده. ( فرهنگ نظام ).
