لغت نامه دهخدا
- احاسن قوم؛ خوبان آن. نیکان آن.
احاسن. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) کوههائی است قرب احسن بین ضریه و یمامة. و ابوزیاد گفته احاسن از کوههای بنی عمروبن کلاب است. ( معجم البلدان ).
احاسن
- احاسن قوم؛ خوبان آن. نیکان آن.
احاسن. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) کوههائی است قرب احسن بین ضریه و یمامة. و ابوزیاد گفته احاسن از کوههای بنی عمروبن کلاب است. ( معجم البلدان ).
