فرفو معما

لغت نامه دهخدا

فرفومعما. [ ] ( اِ ) دوای مرکبی است مستعمل در دواءالخطاطیف و در معاجین. ( فهرست مخزن الادویه ).

فرهنگ فارسی

دوای مرکبی است مستعمل در دوائ الخطاطیف و در معاجین.

جمله سازی با فرفو معما

نیست حرفی‌ که ازین نقطه نیاید بیرون شور ساز دو جهان اسم معمای دل است
گر بحر نقاب افکند از چهره وصالست لطفست همان اسم معمای تغافل
- الزا سید جهان «این دنیا یک معما است»، «یکی از ما دو نفر»، «باکو»
مگر به یاری عشق ای حکیم، ور نه به عقل کسی نیافته بر حل این معما راه
این معما، بفکر گفته نشد قفل این راز را، کسی نگشاد