زرن رود. [ زَ رَ ] ( اِخ ) زاینده رود. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ): سپاهان، شهری عظیم است... و او را رودیست که آنرا زرن رود خوانند که اندر کشت و برز او بکار شود. ( حدود العالم چ ستوده ص 140 ). روی الحسین بن خوانسار... تداو و ابماء زرن رود فان فیه شفاء کل داء...( محاسن اصفهان چ سیدجلال الدین تهرانی ص 5 ). رجوع به همین کتاب ص 9، 10، 16 و 55 و 56 و زاینده رود شود.
فرهنگ فارسی
زاینده رود
جمله سازی با زرن رود
برگ خزان‌رسیده ز آفت مسلم است چشمِ بَدان به چهره چون زرن می‌رسد
