امثال تشبیهی قران

فعالیت‌های های تجاری حکمی یا تشبیهی آن دسته از اعمال تجاری هستند که طبق معیارهای پذیرفته شده در مورد اعمال تجاری ذاتی، عمل تجاری تلقی نمی‌شوند؛ اما قانونگذار احکام و آثار معاملات تجاری را با توجه به مصالح برای آنان در نظر گرفته است. معاملات برواتی نمونه‌ای از اعمال تجاری حکمی است.

هرگاه در بیت، مشبهٌ‌به را بیابیم که در معنای حقیقی خود به‌کار نرفته و با معنای مفهومیِ خود در بیت رابطهٔ تشبیهی داشته باشد، آن لغت دارای استعارهٔ مصرَّحه است. برای نمونه:

تشبیهی که اغلب مورد استفاده قرار می‌گیرد، صندوقدار یک سوپرمارکت است. مدل‌های دیگری نیز وجود دارد، اما این نمونه ای است که در نوشته‌ها معمولاً دیده می‌شود. مشتریان می‌رسند، توسط صندوقدار کارشان انجام می‌شود و می‌روند. هر صندوقدار همزمان کاریک مشتری را انجام می‌دهد و از این رو مشابه یک گره دارای صف است که فقط یک سرور دارد.

داستان خلاصه‌ای مثل پااوروه که روشن نیست چرا فریدون او را به شکل کرکس درآورد یا داستان آرش کمانگیر که در تیشتر یشت (بند ۶) تنها در تشبیهی بدان اشاره شده‌است. اما روایت کامل تر آن را در مآخذ پهلوی و فارسی در دست داریم. فقدان جزئیات در داستان‌های یشت‌ها به توضیح متفاوت بازمی‌گردد:

دالایی لاما فعلی اغلب به وسیلهٔ اهالی کشورهای غربی (با تشبیهی با پاپ) «حضرت» نامیده می‌شود، اگر چه این به یک عنوان تبتی ترجمه نمی‌شود.

یکی دیگر از تفاوت‌های مهم تلاوت حفص و وارش، تلفظ واژگان است. قرآن‌های امروزی دارای نشانه‌های تشبیهی(معروف به تشکیل) هستند و در برخی موارد، تلفظ متفاوت این واژگان می‌تواند معنای متفاوتی پدیدآورد. چند نمونه آورده‌شده‌است: