لب شتری

لغت نامه دهخدا

لب شتری. [ ل َ ش ُ ت ُ ] ( ص مرکب ) آنکه لبی چون لفج شتر دارد. که لبی چون لفج اشتر دارد سطبر و آویخته.

فرهنگ عمید

آن که لب کلفت و آویخته مثل لب شتر دارد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه لبی مانند لفج شتر ستبر و آویخته دارد.

جمله سازی با لب شتری

هیچ جسته است گاو را شتری یا شود کفو بنده شاه و حری
در خور هر کسی خوری آید شتری دید کس که خر زاید
گفت کای رهروان زیبا روی شتری دید کس روان زین سوی
خواست مردانه به مهمانیشان شتری برد به قربانیشان
بعد از آن بر شتری راکب شد بهر کاری زمیان غایب شد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال میلادی فال میلادی فال زندگی فال زندگی فال تاروت فال تاروت فال جذب فال جذب