لغت نامه دهخدا تأمل کن. [ ت َ ءَم ْ م ُ ک ُ ] ( نف مرکب ) تأمل کننده.نیک نگرنده. رجوع به تأمل و سایر ترکیبات آن شود.
جمله سازی با تأمل کن خواجه در هر لباس گرداندن چون تأملکنی خر دگرست بیسعی تأمل نتوان یافت صدایم هشدارکه تار نفسم نبض سقیم است
