طاق سنگی

لغت نامه دهخدا

طاق سنگی. [ ق ِ س َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) طاق که از قطعات سنگ ساخته شده باشد. || ( اِخ ) نام گردنه ای است معروف به طاق سنگی در راه یزد. رجوع به گردنه طاق سنگی شود.

جمله سازی با طاق سنگی

این بنا در سمت غرب شهر قندهار بر فراز کوه قیتول «سر پوزه»، طاق سنگی تراشیده شده با ۴۴ بته زینه در بین مردم به چهل زینه معروف است. نام اصلی چهل زینهٔ قندهار (رواق جهان‌نما) می‌باشد که در کتیبه‌های داخل رواق به این نام درج گردیده‌است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
پومپویر
پومپویر
چوخ
چوخ
دارک
دارک
کس کش
کس کش