لغت نامه دهخدا
سوراخ سنبه. [ سُم ْ ب َ / ب ِ ] ( ترکیب عطفی، اِ مرکب ) سوراخ و منفذ.
سوراخ سنبه. [ سُم ْ ب َ / ب ِ ] ( ترکیب عطفی، اِ مرکب ) سوراخ و منفذ.
سوراخ و منفذ
💡 سوراخ کوچکتر سوراخ سنبهکاری نامیده میشود، که به عنوان تقویت کننده هنگام سوراخ زدن بر روی فلز گرم استفاده میشود.