تسپیان

لغت نامه دهخدا

تسپیان. [ ت َ ] ( اِخ ) ساکنان پسی. گروهی از مردم یونان که با خشیارشا جنگیدند و قشون ایران محل آنها را آتش زدند. و رجوع به ایران باستان ج 1 ص 753، 782، 784 و 802 و تسپی شود.

جمله سازی با تسپیان

اهالی تب برخلاف میلشان ماندند؛ زیرا لئونیداس آنها را مانند گروگان نگاه داشته بود، چرا که یونانی‌ها به این عقیده بودند که اهالی تب باطناً طرفدار شاه پارس می‌باشند، ولی تسپیان‌ها گفتند که لئونیداس را تنها نخواهند گذاشت.» وقتی روز شد، به امر خشایارشا قشون ایران حمله کرد و یونانی‌ها از تنگه دور رفته و به دفع حملات پرداختند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
مریم
مریم
مطلقه
مطلقه
سلیم
سلیم
لاشی
لاشی