متنور

خداى تعالى در اين آيه ستارگان را آيتى مخصوص مردم دانا، و انشاى نفوس بشرى راآيتى مخصوص به مردمان فقيه، و تدبير نظام روئيدنيها را آيتى مخصوص به مردم باايمان شمرده است، و اين به خاطر مناسبتى است كه در ميان مى باشد، مثلا نظر در تدبيرنظام را از اين جهت اختصاص به مردم با ايمان داد كه تفكر در آن احتياج به درس خواندنو مؤ نه علمى ندارد، بلكه هر فهم عادى نيز مى تواند در آن نظر كرده از دقتى كه در آنبكار رفته پى به صانع آن ببرد، بشرط اينكه همين مقدار فهم عواميش به نور ايمانروشن و متنور بوده و قذارت عناد و لجاج آن را آلوده نكرده باشد. به خلاف نظر درستارگان و اوضاع آسمان كه هر كسى نمى تواند از آن سر درآورده و به دقايق آن پىببرد، بلكه مخصوص است به دانشمندانى كه تا حدى آشنايى به دست آورده باشند، وهمچنين سر درآوردن از خصوصيات نفس و اسرار خلقت آن كه علاوه بر داشتن مؤ نه علمىكافى محتاج است به مراقبت باطن و تهذيب نفس.