گندم گون

گندم گون

گندم گون یعنی سبزه ، کسی که رنگ پوستش سبزه باشد. رنگ پوست هر فرد به میزان ملانین موجود در آن بستگی دارد. ملانین یک رنگدانه طبیعی است که تعیین‌کننده رنگ پوست بوده و از سلول‌های خاصی به نام ملانوسیت تولید می‌شود. زمانی که بدن در معرض اشعه خورشید قرار می‌گیرد، به دلیل واکنش‌های طبیعی و دفاعی، فعالیت سلول‌های پوستی افزایش می‌یابد و در نتیجه مقدار زیادی ملانین برای حفظ ساختار پوست تولید می‌شود. با توجه به شرایط جغرافیایی، بیشتر ایرانی‌ها، به ویژه افرادی که در مناطق گرمسیر یا نزدیک خط استوا به دنیا آمده و بزرگ شده‌اند، دارای پوست سبزه هستند. پوست سبزه دارای رنگی تیره است و معمولاً بدون کک و مک می‌باشد. به طور طبیعی، افرادی با پوست سبزه معمولاً مو و چشمانی به رنگ سیاه یا قهوه‌ای تیره دارند. از مزایای این نوع پوست می‌توان به برنزه شدن سریع و نادر بودن سوختگی اشاره کرد.

لغت نامه دهخدا

گندم گون. [ گ َ دُ ] ( ص مرکب ) آدم سبزه. ادْماء. اسمر. ( ناظم الاطباء ). اَملَج: دُحسُم ودحسمان و دُحسُمانی؛ مردم گندم گون فربه گرداندام. رجل دَحمَس؛ مرد گندم گون درشت فربه. رجل دُحامِس و دُحمُسان و دُحمُسانی؛ مرد گندمگون درشت فربه. ( منتهی الارب ): متوکل.... مردی بود بلندبالا و گندم گون و نیکوروی و سیاه موی و پیوسته ابرو بلندبینی. ( ترجمه طبری بلعمی ). و به لفظ عرب اندر به لون اسمر بود یعنی گندم گون. ( مجمل التواریخ ). و مهتری مردی بودگندمگون و نیکوچشم و نیکومحاسن. ( مجمل التواریخ ).

فرهنگ معین

( ~. ) (ص مر. ) سبزه، کسی که رنگ پوستش سبزه باشد.

فرهنگ عمید

کسی که چهره اش سفید نباشد و اندکی تیره و به رنگ گندم باشد.

فرهنگ فارسی

۱ - سبز چهره سبزه: متوکل... مردی بود بلند بالا و گندم گون و نیکو روی و سیاه موی و پیوسته ابرو... ۲ - قهوه یی.
کسی که چهره اشسفیدنباشدواندکی تیره وبرنگ گندم باشد

دانشنامه عمومی

گَندُم گون گونه ای رنگ است که از پرده های زرد مایل به سرخ و زرد مایل به قهوه ای به شمار می رود.
گندم گون از انواع رنگ های پوست صورت و بدن انسان به شمار می رود و در ادبیات فارسی نیز به این رنگ اشاره شده است ازجمله خاقانی که می گوید:
از صفت گندم گون در نام گذاری شمار زیادی از پرندگان و دیگر جانوران و برخی از قارچ ها استفاده شده است، برای نمونه الیکایی گندم گون و اردک سوت زن گندم گون.

ویکی واژه

bruno
سبزه، کسی که رنگ پوستش سبزه باشد.

جملاتی از کلمه گندم گون

بس نه من در ضلب آنرخ گندم گونم کاین سرشتی است که در آب گل آدم ازوست
از نعمت حسنش مطلب کام مراد گندم گونی که نان بازار بود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم