سیب چهر

لغت نامه دهخدا

سیب چهر. [ چ ِ ] ( ص مرکب ) از عالم پریچهر و گلچهر. ( آنندراج ). آنکه روی وی مانند سیب سرخ باشد. ( از ناظم الاطباء ):
بدان سیب چهران مردم فریب
همی کرد بازی چو مردم بسیب.نظامی.

فرهنگ فارسی

از عالم پریچهر و گلچهر آنکه روی وی مانند سیب سرخ باشد

جمله سازی با سیب چهر

بدان سیب چهران مردم فریب همی کرد بازی چو مردم به سیب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
رقیق
رقیق
متعبد
متعبد
ریحانه
ریحانه
لحظه
لحظه