سنگریز

لغت نامه دهخدا

سنگریز. [ س َ ] ( نف مرکب ) کسی که سنگ میاندازد و سنگ می ریزد. ( ناظم الاطباء ). || ( ن مف مرکب ) سنگسار. ( ناظم الاطباء ). کسی که سنگ بر آن ریخته باشند. ( آنندراج ):
گهی با چنان گوهر خانه خیز
چو بوطالبی را کنی سنگ ریز.نظامی. || ( حامص مرکب ) ریزش سنگ. ( آنندراج ):
مگر چاره سازم در این سنگریز
چو بیچاره از سنگ دارم گریز.نظامی ( از آنندراج ).

جمله سازی با سنگریز

مگر چاره سازم در این سنگریز چو بیجاده از سنگ یابم گریز
اندر فنای این شده الماس سنگریز وندر منای او شود ابلیس سنگسار