جهیده

لغت نامه دهخدا

جهیده. [ ج َ دَ / دِ] ( ن مف ) دافق: ماء دافق؛ آب جهیده. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

از جهیدن دافق ماه دافق

جمله سازی با جهیده

چشمها بیرون جهیده از خطر گشته ده چشمه ز بیم مستقر
سواری چون شرر ز آتش جهیده ز خسرو در بر شیرین رسیده
همی رفت آهوی زرین جهیده گهی پیدا و گه پنهان ز دیده