در آیین گشایش صدامیه ثرثار در ماه مه سال ۱۹۹۹ طه یاسین رمضان، معاون صدام حسین، کلید شهر را که به شکل شمشیری طلایی بزرگی بود به دست صدام داد. پیش از این که تلویزیون عراق این مراسم را در آن روز به طور سراسری پخش کرد بیشتر مردم عراق از ساخت صدامیه ثرثار خبر نداشتند.
دریاچه ثَرثار (عربی: بحیرة الثرثار) که به آن وادی ثرثار و گودی ثرثار (عربی: منخفض الثرثار) هم گفته می‌شود بزرگ‌ترین دریاچه عراق است. این دریاچه با وسعت ۲٬۷۱۰ کیلومتر مربع و در ۱۲۰ کیلومتری شمال بغداد قرار دارد. محل آن در شمال استان انبار و شمال باختری استان تکریت و جنوب شهر سامرا قرار دارد. درازای دریاچه ثرثار ۱۰۰ کیلومتر است.
شبه‌نظامیان القاعده در پاییز ۲۰۰۶ پس از آن‌که توسط قبایل محلی از بیشتر مناطق استان انبار بیرون رانده شدند به کناره‌های دریاچه ثرثار پناه آوردند. ایجاد پایگاه القاعده در کنار این دریاچه به آن‌ها اجازه می‌داد تا بتوانند به شهرهای منطقه و به شاهراه بغداد به شمال کشور حمله کنند.
شهر صدامیه ثرثار نیز که ساخت آن یازده ماه به‌درازا کشید شامل ورزشگاه، پارک تفریحی، بیمارستان و خانه‌های جدید می‌شد و تنها وفاداران به رژیم صدام حسین اجازه استفاده از آن را داشتند در این محل ساخته شد.
در زمان ریاست‌جمهوری صدام حسین منطقه ثرثار از مکان‌های مورد علاقه او برای ماهیگیری بود و به این خاطر کاخی که پس از کاخ صدام در تکریت، مجلل‌ترین و بزرگ‌ترین کاخ وی بود در محلی که صدامیه ثرثار نام گرفت برای او ساخته شد. کار ساخت این کاخ در نوامبر ۱۹۹۳ پایان یافت.
محل این دریاچه یکی از بزرگ‌ترین فرورفتگی‌های طبیعی زمین در عراق است و از سال ۱۹۵۶ میلادی با ساخت چند سد از آن برای ذخیره سرریز آب دجله استفاده شده دریاچه ثرثار به شکل کنونی پدید آمد. ساخت چندین سد در مسیر منتهی به دریاچه ثرثار آن را به منبع مهمی برای تأمین آب منطقه تبدیل کرده‌است.