بیگانه وار

بیگانه وار می نگری در مثال خویش من چون کنم به این دل دیرآشنای تو؟

جمعی نبی پرست و خدا گو شنیده اید بیگانه وار سر ز تن آشنا برند

بیگانه وار آیم ازین پس به کوی تو کز آشنا به پیش تو بیگانه خوشتر است

نه مردمی ست که بیگانه وار از چشمم نهان شوی و به بیگانه آشنا باشی

درآشنایی تو خویشی بریدم از خود بیگانه وار منگر زین بیش آشنا را

بیگانه وار یار ز من بگذرد همی من میکنم سلام و بمن ننگرد همی

با کمال آشنایی، زیستن بیگانه وار در میان جمع از همصحبتان تنها شدن

به جز من از همه بیگانه وار رو برتافت مگر سراغ ندارد غم آشنای دگر