بلاعه

لغت نامه دهخدا

( بلاعة ) بلاعة. [ ب َل ْ لا ع َ ] ( ع اِ ) چاه سرتنگ در خانه که در آن آب باران و جز آن جمع شود، وجای دست و رو شستن. ( منتهی الارب ). سوراخی است در میان خانه. ( از اقرب الموارد ). بالوعة. بَلّوعَة. ج، بَلالیع. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). و رجوع به بالوعة و بلوعة شود.

دانشنامه عمومی

بلاعه (سطیف). بلاعه ( به عربی: بلاعة ) یک شهرداری در الجزایر است که در استان سطیف واقع شده است. بلاعه ۱۴٬۶۶۶ نفر جمعیت دارد.

جمله سازی با بلاعه

بلاعه (به عربی: بلاعة) یک شهرداری در الجزایر است که در استان سطیف واقع شده‌است. بلاعه ۱۴٬۶۶۶ نفر جمعیت دارد.