بزن بشکن. [ ب ِ زَ ب ِ ک َ ] ( اِمص مرکب ) ( از: ب +زن + ب + شکن ) عمل ساز و آواز و رقص بسیار. ( یادداشت بخط دهخدا ). || ( ص مرکب ) زنی بسیار مایل به طرب و لهو و غناء و رقص. ( یادداشت بخط دهخدا ).
فرهنگ فارسی
عمل ساز و آواز و رقص بسیار یا زنی بسیار مایل به طرب و لهو و غنائ و رقص.
جمله سازی با بزن بشکن
دوش با پیر مغان گفتم چو در میخانه رفتم یا کدویم پر کن از می یا بزن بشکن کدویم
