گلندوک

گِلَندَک نام روستایی است در دهستان لواسان کوچک، از توابع بخش اَفجَه در شهرستان تهران. این روستا در غرب روستای بُنجارکُلا واقع شده و در مسیر جادهٔ فرعی ناران به لَشکرَک قرار دارد. آب و هوای این ناحیه سردسیری است و جمعیتی بالغ بر ۳۰۹ نفر در آن سکونت دارند. منابع آبی گلندک شامل قنات و نیز رودخانهٔ کَندرود است که در امور کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

محصولات اصلی این روستا شامل غلات، بنشن و مقدار اندکی میوه و محصولات باغی است. علاوه بر این، زنبورداری نیز در منطقه رواج دارد و مقدار مختصری عسل تولید می‌شود. شغل اصلی ساکنان آن زراعت است. از نظر امکانات عمومی نیز گلندک دارای یک مرکز بهداشتی با خدمات پزشک، پرستار و آبله‌کوب سیار است و یک دبستان نیز در آن دایر می‌باشد.

یکی از بناهای شاخص در گلندک، مقبره‌ای منسوب به بدیع بهائی نامه‌رسان بهاءالله است که بنا به روایات، به دستور ناصرالدین‌شاه قاجار کشته و در این محل به خاک سپرده شده است. این مکان امروزه در نزد پیروان آیین بهائی به عنوان زیارتگاه شناخته می‌شود. همچنین دسترسی به این روستا از طریق جاده‌ای فرعی که برای تردد وسایل نقلیه مناسب است، امکان‌پذیر می‌باشد.

لغت نامه دهخدا

گلندوک. [ گ َ ل َ دُ وَ ] ( اِخ ) گل هم دورودک. دهی است جزء دهستان لواسان کوچک بخش افجه شهرستان تهران، واقع در باختر متصل به بنجارکلا، مرکز بخش افجه، سر راه فرعی ناران به لشکرک. هوای آن سرد و دارای 309 تن سکنه است. آب آن از قنات و رودخانه کندرود ومحصول آن غلات، بنشن، مختصر میوه، اشجار و مختصر عسل و شغل اهالی زراعت است. بهداری، طبیب، پرستار، آبله کوب سیار و یک دبستان نیز دارد. مقبره ای به نام بدیعبهائی در این ده است که میگویند نامه آور بهاء بوده و به دستور ناصرالدین شاه به قتل رسیده و در این محل مدفون شده و فعلاً زیارتگاه بهائیان محسوب است. راه فرعی ماشین رو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان لواسان کوچک بخش افجه شهرستان تهران.

جمله سازی با گلندوک

پس از رهایی، درویش‌خان با عارف قزوینی در ملک ییلاقی نظام‌السلطان که گلندوک نام داشت ملاقات می‌کنند که عارف داستان آشنایی آن شب را در دیوان خود ذکر کرده‌است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
حدس
حدس
کس شعر
کس شعر
طی کشیدن
طی کشیدن
امجق
امجق