مِرْیَه به معنای شک و تردید در تصمیم‌گیری یا تردیدی که با قرائن اتهام همراه است، به روشنی بیانگر آن است که مخاطبان هرگز به درستی به خلاف بودن قرآن و اسلام یقین نداشتند. حتی اگر در ظاهر چنین اظهاراتی داشتند، در باطن حداقل به مرحله‌ای از شک تنزل کرده بودند. با این حال، تعصبات شدید مانع از آن می‌شد که مطالعات بیشتری انجام دهند و حقیقت را بیابند. این وضعیت نشان‌دهنده کشمکشی درونی است که در آن، تردید با چنگ زدن به باورهای پیشین، مانع از رسیدن به حقیقت می‌شود.
ریشه لغوی مِرْیَه به عمل فشار دادن پستان شتر پس از دوشیدن شیر، به امید استخراج باقی‌مانده شیر اشاره دارد. از آنجایی که این عمل با نوعی تردید و عدم قطعیت انجام می‌شود، این واژه به هرگونه شک و تردید اطلاق شده است. این استعاره، ظرافت معنایی مِرْیَه را به تصویر می‌کشد؛ تردیدی که همچون تلاش برای استخراج آخرین قطرات شیر، در پی یافتن اثباتی برای عقیده موجود است، حتی اگر این اثبات واهی باشد.