قرابه کش

لغت نامه دهخدا

قرابه کش. [ ق َ ب َ / ب ِ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) قرابه کشنده. ساقی. شراب کشنده:
در عهد پادشاه خطابخش جرم پوش
حافظ قرابه کش شد و مفتی پیاله نوش.حافظ.

فرهنگ فارسی

( صفت ) شراب کشنده باده نوشنده.

جمله سازی با قرابه کش

صاف سر خم ترا نیست قرابه کش بسی راضیم ار به من رسد درد ته سبوی تو
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
باایمان
باایمان
جنده
جنده
جام
جام
قمبل
قمبل