پائیزه

لغت نامه دهخدا

پائیزه. [ زَ/ زِ ] ( ص نسبی ) پائیزی. مقابل بهاره: کشت پائیز.
پائیزه. [ زَ / زِ ] ( مغولی، اِ ) پایزه. فرمانی بود که پادشاهان به کسی میدادند تا به هر جای که رود همه فرمانبردار وی باشند. برای شواهد رجوع به کلمه پایزه شود. و در کتب، پائیزه به این معنی دیده نشد و بمتابعت فرهنگ نویسان ضبط کردیم.

فرهنگ فارسی

پایزه

جمله سازی با پائیزه

باغ‌های معلق آرزوهای گمشده، یک چیدمان ویدئویی و نمایش رقص معاصری بود که در فصل پائیزه سال ۲۰۰۸ بروی صحنه رفت. سمفونی مرثیه، اثر معاصر دیگری است که به وسیلهٔ نیما کیان برای بالهٔ ملی تاجیکستان آفریده شد.