لغت نامه دهخدا کاتب جان. [ ت ِ ب ِ ] ( اِخ ) کنایه از حضرت باری تعالی است جل جلاله. ( برهان ) ( آنندراج ).
جمله سازی با کاتب جان زهی برات بقا را ز عالم مطلق نکرده کاتب جان جز به نام تو اطلاق کز پی تشنگان علّیّین کاتب جان همی نویسد این