سنگ نگاره

رود اناربار به عنوان عامل اصلی برای آبیاری دشت بزرگ گلپایگان شناخته می شود و به عنوان یکی از مهمترین دلایل تمدنهای پیش از تاریخی و تاریخ در دشت گلپایگان و یکی از عوامل پیدایش بزرگترین مجموعه سنگ نگاره های ایران در تیمره گلپایگان می باشد.

در تصویر سنگی این نیایشگاه بیش از ۴۰۰ نفر در حال نیایش مشاهده می‌شوند و بنا به گفته کارشناسان در این تصاویر نخستین نگاه بشر به مذهب و آئین شکل گرفته‌است و حمل خدایان، قربانی کردن و اجرای موسیقی از دیگر صحنه‌های بکر این سنگ نگاره هاست.

در متون آنها شواهدی وجود دارد که هیتی‌ها ایندرا، میترا و وارونا را می‌پرستیدند. کشف سند ازدواج به شکل سنگ نگاره در حدود ۱۳۵۰ پیش از میلاد در بغازکوی واقع در آناتولی، با ذکر نام پادشاه هیتی و حاکم میتانی که فرمانروایان سرزمین‌هایی هستند که مردم در آنجا به میترا-وارونا، ایندرا و اشوین‌ها متوسل می‌شوند و آن‌ها را می‌پرستند ظاهراً رسیدن موجی از اقوام هندو-ایرانی را به شمال غرب ایران تصدیق می‌کند.

پیش از این نیز سنگ نگاره ای پیدا شده بود.این سنگ نگاره ها که شبیه سنگ نگاره های شهر یئری میباشند در محوطه قلعه باشی در مرکز روستا نگهداری میشوند.