خان زاده به فردی گفته می‌شود که فرزند یا نواده خان باشد. واژه خان در فرهنگ‌های مختلف آسیایی و به ویژه در ایران و منطقه خاورمیانه به عنوان عنوانی برای افراد صاحب مقام، بزرگان، سران قبایل یا افراد با نفوذ اجتماعی به کار می‌رفته است. بنابراین، خان زاده به معنای فرزند کسی است که دارای چنین مقام یا جایگاهی بوده است.
این عنوان نشان‌دهنده تعلق به خانواده‌ای با موقعیت اجتماعی بالا، ثروت یا قدرت است و گاهی به عنوان نشانه‌ای از اصالت و نجابت خانوادگی نیز به کار می‌رود. در گذشته، خان زاده‌ها اغلب در امور حکومتی، نظامی یا اجتماعی نقش مهمی داشتند و جایگاه ویژه‌ای در جامعه داشتند.