بی کار

بیکار. [ ب َ ] ( معرب، اِ ) معرب پرگار. فرجار: فیه [ فی حجر یهودی ] خطوط متوازیة کأنها خطت بالبیکار. ( ابن البیطار ). همان پرگار فارسی است. ( از دزی ج 1 ص 136 ). برجار. برکار. ( نشوءاللغة ص 94 ). || مشی علی البیکار؛ با دقت تمام راه رفت. || نظره علی البیکار؛ اعمال او را با دقت بررسی کرد. ( از دزی ج 1 ص 136 )

(ص مر. ) کسی که کاری ندارد.

کسی که کار، شغل، و پیشه ای ندارد.

کسی که کاری ندارد، آنکه شغل وپیشهای ندارد
( صفت ) ۱ - کسی که کاری ندارد بیشغل بی پیشه. ۲ - آنکه منصب و مقامی ندارد.
صورتی از پیکار. جنگ. نبرد. جمع: بیاکیر.
بی جنگ. بی نبرد.

بیکار (اسپانیا). بیکار ( اسپانیایی: Vícar ) دهستانی در استان آلمریای اسپانیا است.
در این دهستان ۱۶٬۴۶۴ نفر زندگی می کنند. مساحت این دهستان ۶۴ کیلومتر مربع است.

💡 جزو از کل قطع شد بی کار شد عضو از تن قطع شد مردار شد

💡 چون سیف بر در تو بی کار مزد یابد محروم نبود آن کو در کار بود کوشان

💡 به سایه گل تو آن گیاه بی کارم که سر اگر بکشم، بیخم از چمن بکشی