بی بهره

بی نصیب.

( صفت ) ۱ - بی نصیب بی حظ. ۲ - درویش بیچیز.

بی بهرهنام روستایی در استان خراسان شمالی است. این روستا از توابع شهرستان شیروان است. امکانات روستا شامل: راه شوسه، سرویس، دبستان، مسجد، آسیاب، حمام، لوله کشی آب و خانۀ بهداشت است.
روستای بیواره در فاصلۀ ۳۲ کیلومتری شمال شرق شیروان قرار دارد که از شمال به پتله گاه و از جنوب به کوه قنبر و از شرق به روستای زرتانلو و از غرب به روستای گدوکانلو محدود می گردد.
روستای بیواره در کناره رودخانه اوغاز قرار گرفته است و کوههای اطراف این روستا عبارت اند از: کوه قنبر، کوه کولک و زاو، در کوههای بیواره انواع گیاهان طبی مانند: آنوخ، سیب تالک، قارچ خوراکی، کنگر، مٍندک، کاسنی، چریش، ساری گل، شقایق و…می روید.
این روستا دارای ۱۲۱ خانوار و ۵۸۳ نفر استو جزء دهستان سیوکانلو شیروان است. شغل عمدۀ مردم دامداری و کشاورزی است و محصولات آن: فراورده های دامی، گندم و جو و انواع سردرختی. صنایع دستی آن قالیبافی و گلیم بافی می باشد.

privo

💡 با توجه به این که اب شرب روستا از شهرستان خداآفرین لوله کشی شده است و لذا این روستا آخرین نقطه بهرمندی از این طرح می باشد در فصل گرما و افت فشار آب ساکنان بالا دست روستا از آب شرب بی بهره می شوند

💡 بی بهره هیچ ذره ز خورشید عشق نیست زیرا که نور عشق بذرات ملحق است

💡 مردم آزادبخت جزو ساکنان بومی و اصیل کوهدشت هستند. مردم این طایفه مالکین بیشتر زمین های کشاورزی و مسکونی شهرستان هستند به همین دلیل آزادبخت ها از موقعیت اجتماعی خوبی بهره مند می باشند.

💡 آتاهوالپا را پس از اعدام به خاک نسپردند بلکه او را سوزاندند. نه به این دلیل که زجر بکشد بلکه به این علت که کسی تنواند جسدش را مومیایی کنند و او از حیات بعد از مرگ بی بهره بماند. (اعتقاد اقوام اینکا)

💡 از نگارش و گزارش رنگین نامه های مهر آویزم بی بهره و بخش نمانند که جز بدان دل تیمار خیزم خوش نیارد زیست و هیچ چیز جز این خجسته دست آویز از چنگ کشاکش باز نیارد جست.

💡 بی بهره از زر مشت من محروم از خز پشت من انکشت من انکشت من فقرم نعم جوعم غنا