جشن

جشن، گرد هم آمدن کسانی به دعوت میزبان برای ایجاد رابطه اجتماعی، تفریح یا گفت وگو است. گاهی نیز به عنوان بخشی از یک جشنواره یا بزرگداشت یا یک رویداد ویژه است. یک جشن بیشتر شامل پذیرایی، گفت وگو، موسیقی، رقص یا دیگر گونه های سرگرمی است. 
در معنای اصلی میتینگ یا پارتی به معنی پذیرایی میزبان از مهمان است. در میان جوانان جشن به پارتی یا میتینگ نیز معروف است. جشن ها ممکن است به منظورهای فردی یا اجتماعی برگزار گردند. افراد درجشن، میتینگ یا پارتی به گفت و گو و شادی می پردازند. در میتینگ ها افراد مهمان میزبان می شوند و میزبان از مهمان پذیرایی می کند. 
برخی از جشن ها به افتخار یک فرد خاص، روز یا رویداد به طور مثال جشن تولد در یک مکانی می گیرند. این مکان ممکن است در رستوران ها، بارها، باغ، کاباره ها و کافه ها و مکان های دیگر وجود داشته باشد و هزینهٔ این جشن ها به عهدهٔ فرد میزبان است. 
جشن تولد جشن سالگرد کسی است که در آن روز آن فرد به دنیا آمده است. این سنت در اواسط قرن نوزدهم آغاز شده اما تا اواسط قرن بیستم محبوب نشده است. جشن تولد یکی از ویژگی های بسیاری از فرهنگ ها می باشد. 
در فرهنگ های غربی جشن تولد شامل تعدادی از آیین های مشترک است. مهمانان ممکن است بخواهند هدیه ای برای میزبان بخرند و در جشن تولد به او بدهند. مکان های جشن اغلب تزیین شده اند. معمولاً دکوراسیون رنگارنگ مانند و دارای بالن و قطعات رنگی است. در جشن تولد معمولاً برای کسی که تولدش است کیک تولد می گیرند که معمولاً شمع را روی آن قرار داده و آن را روشن می کنند. سپس از او می خواهند که آرزویی بکند و سپس شمع را فوت کند. سپس به وی اولین قطعهٔ کیک را می دهند و گاهی همراه ان آهنگ تولد مبارک را می گذارند. در جشن تولد کودکان زمانی است که آن ها هدیه هایی که مهمانان برایش کادو آورده اند را باز کنند هم چنین در بعضی اوقات کلاه کاغذی مخروطی مانند که شکل رنگارنگی دارد را بر روی سر آن ها و هم چنین مهمانان می گذارند و سپس هدایا باز می شود. 
میتینگ
افراد در میتینگ ها گرد هم جمع می شوند. میتنگ ها دسته های مختلفی مانند میتینگ تولد، میتینگ رَپ و… تقسیم می شوند. 
مهمانی شام یک گردهمایی اجتمایی است که در آن مردم با خوردن شام در کنار یکدیگر که معمولاً در خانهٔ میزبان می باشد صورت می گیرد. در این مهمانی میزبان و مهمان قبل از خوردن شام در اتاق نشیمن به گفتگو می پردازند و معمولاً تنقلات و چیزهای دیگری را نیز می خورند. در این مهمانی ها معمولاً سه وعده وجود دارد که عبارتند از پیش غذا، غذای اصلی و دسر هستند.
جشن (آلبوم مدونا). «جشن» ( به انگلیسی: Celebration ) آلبومی از هنرمند اهل ایالات متحده آمریکا مدونا است که در ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۹  ( ۲۰۰۹ - 09 - ۱۸ ) منتشر شد.
جشن (فیلم ۱۹۸۴). «جشن» ( انگلیسی: Party ) یک فیلم است که در سال ۱۹۸۴ منتشر شد.
جشن (فیلم ۱۹۹۴). «جشن» ( انگلیسی: Party ( 1994 film ) ) یک فیلم است که در سال ۱۹۹۵ منتشر شد.
جشن (فیلم ۱۹۹۶). «جشن» ( انگلیسی: Party ) یک فیلم درام به کارگردانی مانوئل دی الیویرا است که در سال ۱۹۹۶ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به میشل پیکولی و ایرنه پاپاس اشاره کرد.
جشن (فیلم ۱۹۹۸). جشن ( انگلیسی: Festen ) فیلمی در ژانر درام به کارگردانی توماس وینتربرگ است که در سال ۱۹۹۸ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به اولریش تامسن، توماس بو لارسن، کلاوس بوندام و ترینه دورهلم اشاره کرد.
جشن (فیلم ۲۰۰۵). جشن ( انگلیسی: Feast ) فیلمی در ژانر کمدی ترسناک و ترسناک است که در سال ۲۰۰۵ منتشر شد. 
جشن (فیلم ۲۰۱۰). جشن ( به انگلیسی: Ceremony ) یا مراسم فیلمی محصول سال ۲۰۱۰ و به کارگردانی مکس وینکلر است. در این فیلم بازیگرانی همچون مایکل آنگارانو، اوما تورمن، ریس تامپسون، لی پیس، جیک جانسون و ربکا میدر ایفای نقش کرده اند.

[ویکی فقه] سنت های جشنی در میان ملل و اقوام مختلف جای گاه خاصی داشته است.اقوام گوناگون پس از پذیرش دین اسلام، فرآیندی را طی نموده اند که شامل تداوم برخی جشن های سنتی قبل از پذیرش اسلام و هم چنین قبول جشن های اسلامی بوده است.
هم اعراب شبه جزیره و هم اقوام و ملت هایی که با ظهور اسلام به این دین گرویدند یا تحت حاکمیت فرهنگ اسلامی ـ عربی قرار گرفتند در زمینه سنّت های جشنی، فرآیندی شامل تداوم برخی جشن های پیش از دوره اسلامی، پذیرش برخی جشن های اسلامی و عربی، دگردیسی های کاهشی یا افزایشی در عناصر، تغییر عنوان، تغییر کارکرد، ترکیب جشن های محلی با جشن های اسلامی و باز تولید آن ها، تغییرات معطوف به اسلامی یا مشروع سازی جشن های بومی و نظایر این ها را از سر گذراندند.
واژه عید
یکی از بارزترین جلوه های تغییرات ملل در باره جشن، غلبه واژگان عربی، به ویژه واژه عید، بر مناسبات جشنی در سراسر جهان اسلام بوده است.
← واژه پرکاربرد
در صورت تأکید بر به کار بردن واژه ها بر مبنای اصل آن ها، عید اخص از جشن یا واژه های مترادف با جشن و احتفال و افراح است؛ زیرا عید نوعاً جشنی است که هر سال تکرار می شود و به این ترتیب جشن های خانوادگی یا برخی جشن های اتفاقی دیگر که معمولاً فقط یک بار در همان مناسبت برگزار می شوند عید نیستند.ولی چنین قاعده ای در عربی یا در هیچ یک از زبان هایی که از واژه عید استفاده می کنند، هم واره رعایت نشده است و اینک از واژه عید، مطلقِ زمان جشن و شادی عمومی یا گروهی اراده می شود.
[ویکی فقه] جشن (اسلام). اعیاد و جشن های بسیاری با صبغه و رنگ دینی و مذهبی برگزار می گردد.
برخی از مسلمانان در اول و دوم محرّم به مناسبت سالگرد هجرت پیامبر از مکه به مدینه جشن می گیرند هر چند که این هجرت در ماه ربیع الاول واقع شده و بعداً در سال هفتم هجری به دستور عمر آن را در اول محرّم، که آغاز سال قمری است، تاریخ گذاری کردند (برای مواردی از برگزاری این جشن به این منابع رجوع کنید 
قاسم عبده قاسم، عصر سلاطین الممالیک، ج۱، ص ۱۱۷ـ۱۱۸، قاهره ۱۴۱۵/۱۹۹۴.
گروه هایی از مسلمانان سنّی در روز دهم محرّم روزه می گیرند و حتی رفتارهای جشنی از خود بروز می دهند (برای نمونه ای روشن در مراکش به این منبع 
محمد بن محمد موقت، الرحلة المراکشیة، ج ۲، ص ۸۷ـ۸۸، او، مرءاة المساوی الوقتیة، مصر ۱۳۵۱.
برخی مسلمانان به ویژه شیعیان ایران، عراق، هند و پاکستان، سپری شدن ماه صفر را که به زعم آنان ماه غم و اندوه است جشن می گیرند.در کربلا، زنان کوزه هایی حاوی زغال، آب و نمک و پول خرد را برای رفع شر و دفع نحوست از بام خانه به داخل کوچه پرت می کرده اند. 
سلمان هادی طعمه، کربلاء فی الذاکرة، ج۱، ص ۱۹۵، بغداد ۱۹۸۸.
[ویکی فقه] جشن (جهان اسلام). ملاک های تفکیک و تقسیم انواع جشن های مسلمانان با آنِ دیگران متفاوت نیست.مسلمانان بر اساس تعالیم، سنن و مناسبت های دینی و در درجه بعد، مناسبت ها و بزرگ داشت های مذهبی و فرقه ای جشن های مختلفی داشته اند.