دوشا

جامی این خرقه پرهیز بینداز که یار همدم بی سر و پایان شود و رندوشان

تو هم از نالهٔ بلبل نشستن آموز صحن این باغ پر از خانه به‌دوشان گل است

جستم از جای ولی هوش و خرد پیشاپیش رفتم از خویش ولی علم و عمل دوشادوش

خاطر خرقه به دوشان چقدر منظور است گنج خورشید گدازند به ویرانه صبح

خرقه بر دوشان از فرزند و زن بگسیخته شوره پشتانند از بار گران بگریخته