کلمه چمن به معنای زمین پوشیده از گیاهان کوتاه و نرم، مخصوصاً علفها و گیاهان سبز است. به عبارت دیگر، چمن به فضای سبز و نرم اطلاق میشود که شامل علفها و گیاهان کوتاه است و در پارکها، باغها و طبیعت دیده میشود.
به عنوان اسم دخترانه
چمن یک نام دخترانه فارسی با ریشهای طبیعی و اصیل است. این نام به دلیل ارتباط با طبیعت و سرسبزی، معنای لطافت، تازگی و زندگی را در ذهن تداعی میکند. انتخاب این نام برای دختران، نشاندهنده علاقه به طبیعت و آرزوی زندگیای سرشار از نشاط، طراوت و زیبایی برای فرزند است.
ویژگیهای نام
نام چمن یکی از نامهای اصیل فارسی میباشد که ساده، روان و خوشآوا است. این نام تداعیکننده علفزارهای گسترده، آرامشبخش و دلانگیز است و به همین دلیل حسی از تازگی و زنده بودن را به همراه دارد. بنابراین این ویژگیها آن را به یک نام دلنشین و آرامشبخش تبدیل میکند.
چمن. [ چ َ م َ ] ( اِ ) راه باشد میان بوستان و باغ. ( فرهنگ اسدی چ اقبال ص 361 ). راه راست بود ساخته در میان درختان. راه ساخته بود در میان صف درختان. راهی باشد در باغ میان درختان و از هر دو پهلوی راه درخت نشانده و آن جای نشستنگاه بگذاشته و از ریاحین بر وی کاشته باشد. ( فرهنگ اسدی حاشیه ص 361 ). صحن باغ و خیابان و بلندیهای اطراف زمینی که در آن چیزی کاشته باشند. ( برهان ). نشستنگاه میان باغ که پیرامون آن درختان نشانند و در میانش سه برگه و گلها کارند. ( رشیدی ). نشستنگاه میان باغ که پیرامون آن درختان نشانند ودر میانه آنها گلها و ریاحین کارند. ( آنندراج ). نشستنگاه باغ. ( انجمن آرا ). نشستنگاهی که گرد بگرد آن درختان سایه دار باشد، نیز سوراخی را گویند که زیر درختان بازهشته و سر شاخهای ایشان بهم پیوسته بود. ( ازشرفنامه منیری ). راه بود در باغ و بوستان میان درختان در باز هشته چون زمین کشت و از هر طرف آن درخت نشانده و جای نشستن تهی گذاشته اگر چیزی از بر او از ریاحین کشته بود و اگر نبود. ( اوبهی ). خیابان که هر طرف آن درخت نشانده باشد. کوچه باغ. مسیری در باغ یا بوستان که زمین آن را جابجای سبزه یا گل کاشته و دو طرف درختان سبز یا میوه دار نشانده باشند
(چَ مَ ) (اِ. ) زمین سبز و خرم، مرغزار.
۱. (زیست شناسی ) گیاهی علفی و کوتاه که برای تزیین و یا به عنوان خوراک حیوانات به کار می رود.
۲. [قدیمی] سبزه زار، مرغزار، زمین سبز و خرم.
سبزه زار، مرغزار، زمین سبزوخرم، گیاهی بدون ساقه
( اسم ) ۱ - زمین سبز و خرم مرغزار. ۲ - گیاهی است از تیره غلات که دارای گونه های متعدد است. برگهایش کشیده و طویل و سبز تیره و دارای گلبرگهای موازی است قلیب فریز.
دهی از دهستان سبزواران بخش مرکزی جیرفت.
اسم: چمن (دختر) (فارسی) (طبیعت) (تلفظ: čaman) (فارسی: چمن) (انگلیسی: chaman)
معنی: سبزه زار، مرغزار، زمین سبز و خرم، ( در قدیم )، باغ و بوستان مرغزار، ( در گیاهی ) نام گیاهی از تیره ی غلات، گروهی از گیاهان علفی پایا و کوتاه
چمن ( به انگلیسی: Turf ) به مجموعهٔ سبزه و بخشی از خاک زیر آن گفته می شود که با ریشه یا دیگر بخش های گیاه منسجم شده باشد. از چمن برای چمن کاری باغچه ها در معماری منظر، پارک های شهری و ورزشگاه ها در سراسر جهان استفاده می شود و همچنین در جلوگیری از فرسایش خاک کاربرد دارد.
پسوند ن در پایان این واژه همان است که در پایان واژگان نهنبن، سوزن، روزن، میهن، هاون، پرویزن، انجمن و واژگان نوساخته تاون و پوشن نیز دیده می شود و پسوندی است که با آن اسم و بهویژه اسم ابزار می سازند.
چمن (دزپارت). چمن ( ایذه )، روستایی از توابع بخش دهدز شهرستان ایذه در استان خوزستان ایران است.
این روستا در دهستان دنباله رود جنوبی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۵۶۷ نفر ( ۱۴۶خانوار ) بوده است.
چمن (سرده). چمن ( نام علمی: Poa ) سرده ای از ۵۰۰ گونه گیاه علفی است.
گیاهی است چندین ساله و از تیره گندمیان. این گیاه به علت داشتن پیازهائی در قسمت های زیر زمینی به خوبی می تواند زمستان های سخت را به سر برده و در اوایل بهار به رشد و نمو خود ادامه دهد. چبر دارای گونه های متعددی است. این گیاه علوفه ای در آمریکا موسوم به Blue grass است. به علت غنی بودن مواد غذائی اهمیت ویژه ای دارد که به عنوان علوفه سبز جهت چراگاه مورد استفاده قرار می گیرد.
برخی از گونه های علوفه ای چبر دارای خوش خوراکی خاص و ارزش تغذیه ای مناسبی می باشد. این گیاه در اکثر مناطق ایران پراکنده است. دو گونه از این گیاه به نام های P. Buibosa و P. Sinaica که در منطقه مدیترانه می رویند مورد استفاده شتر قرار می گیرند.
چمن (قله). قله چمن یکی از قله های استان خراسان رضوی است که در رشته کوه بینالود واقع شده است. ارتفاع این قله ۲٫۵۲۳ متر از سطح دریا است. مسیر این قله فاقد جانپناه است.
مسیر صعود این قله از روستای زشک است و با طی مسیری در حدود ۲٬۷ کیلومتر به قله منتهی می شود. [ نیازمند منبع]
گیاهان متعلق به جنس Poa از تیرۀ گندمیان. این گیاهان، علف هایی یک ساله و یا پایا، بدون کرک و دارای برگ هایی سخت، تاشده یا لوله شده، باریک و نخی اند. گل های کوچک آن ها در سنبلک هایی مجتمع قرار دارند. این جنس در نقاط مختلف ایران، چهارده گونه دارد.
prato
زمین سبز و خرم، مرغزار.
همای بیزبانی استخوان از مغز دل دارد چمن سازد به صحراگر فشاند گرد بالی را
چون شمع قانعایم به یک داغ از این چمن گل بر هزار شاخ نبندد بهار ما
در این خاک آب خوردم ریشه کردم ز شاخ خود چمن را بیشه کردم
در ارتفاعات ۱۶۰۰ تا ۱۹۰۰ متری (۵۲۰۰ تا ۶۲۰۰ فوت) در زیستگاههای صخره ای و چمنی پیدا میشوند.