رُقَیّه، دختر حسین بن علی که برخی منابع او را با نام فاطمه صغری نیز معرفی کرده‌اند، کوچک‌ترین دختر حسین بن علی است. پدرش امام سوم شیعیان دوازده‌امامی و مادرش، بر اساس معتبرترین نقل‌ها، ام‌اسحاق است، در حالی که برخی منابع دیگر مادرش را شهربانو ذکر کرده‌اند. اطلاعاتی درباره زندگی او تا پیش از واقعه کربلا در دست نیست. منابع تاریخی اشاره کرده‌اند که او در اثر اسارت و رنج‌های سفر از کربلا به شام جان باخت. بر اساس نقلی از عمادالدین حسن طبری در کتاب کامل بهائی، این دختر خردسال در شام و پس از دیدن سر بریده پدرش درگذشت و در همان‌جا دفن شد. تاریخ وفات او ۵ صفر سال ۶۱ هجری قمری ذکر شده است. تمامی منابعی که به رقیه اشاره کرده‌اند، محل دفنش را دمشق و نزدیک به کاخ یزید معرفی کرده‌اند. مقبره‌ای در محله عماره دمشق و در شمال شرقی مسجد سابق اموی وجود دارد که به حرم حضرت رقیه معروف است. با توجه به اینکه نام رقیه در منابع قدیمی و معتبر ذکر نشده است، در مورد نسبت دادن دختری خردسال به این نام به حسین بن علی تردیدهایی وجود دارد. هر یک از طرفداران و مخالفان این انتساب، دلایل متفاوتی برای حمایت از ادعای خود ارائه کرده‌اند. در این زمینه، ابن فندق به عنوان نخستین منبع نسب‌شناسی در قرن پنجم هجری قمری، از ایشان به عنوان دختر حسین بن علی یاد کرده است. همچنین، پیش از او، برخی منابع روایی و تاریخی به وجود رقیه اشاره کرده‌اند.
رقیه
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - دعا تعویذ. ۲ - افسون سحر.
فرهنگ اسم ها
معنی: دعا، افسون، نام دختر امام حسین ( ع )، به معنی دعا، تعویذ، ( اَعلام ) یکی از چهار دختر پیامبر اسلام ( ص ) [قرن اول هجری] از خدیجه و همسر عثمان، [این واژه در عربی به صورت رقَیَّه/roqayya ( e ) / تلفظ می شود]، ( در اعلام ) یکی از چهار دختر پیغمبر اسلام ( ص ) از خدیجه، دختر امام حسین ( ع )، ]این واژه در عربی به صورت رُقَیَّه /roqayya ( e ) / تلفظ می شود[، سحر و افسون، نام یکی از چهار دختر پیامبر ( ص ) از خدیجه
جملاتی از کلمه رقیه
مر او را رقیه است فرخنده مام گرامی پدر مسلم نیک نام
فسون رقیه کزدم نویس عید رسید که هست رقیه کزدم به کوی عشق مدام
دارد سکینه در حرم شور و واویلا گوید رقیه و ابا کو حسین من نور عین من
