گواهی دادن یعنی اعلام رسمی و مستند صحت یک واقعیت، رفتار یا ادعا توسط شخصی که اطلاعات کافی یا تجربه مستقیم درباره آن دارد. این اعلام به صورت شفاهی یا کتبی انجام میشود و هدف آن اثبات یا تأیید موضوعی خاص است که در امور مختلف مانند حقوق، آموزش، پزشکی، یا اجتماعی اهمیت دارد.
وقتی کسی گواهی میدهد، در واقع به دیگران اطلاع میدهد که موضوع مورد نظر را دیده، شنیده یا بررسی کرده و صحت آن را تأیید میکند. این گواهی میتواند به صورت شهادت در دادگاه، ارائه مدارک رسمی، یا حتی بیان شفاهی در جمع باشد.
در حوزه حقوق گواهی دادن به معنای شهادت دادن در دادگاه یا مراجع قضایی است، که فرد به عنوان شاهد حضور پیدا کرده و درباره موضوع یا واقعهای که شاهد آن بوده، اظهار نظر میکند. این گواهی میتواند نقش تعیینکنندهای در صدور حکم داشته باشد.
در آموزش و تحصیل گواهی دادن به معنای صدور مدارک تحصیلی یا تایید مهارتها و دانش فرد است که نشان میدهد شخص دورهای را گذرانده یا مهارتی را کسب کرده است.
در پزشکی پزشکان گواهی میدهند که بیمار یا شخصی دارای شرایط خاصی است، مثلاً گواهی سلامت، گواهی بیماری یا مرگ صادر میکنند که در امور قانونی و اداری کاربرد دارد.