کلینیک به ساختمانی یا بخشی از بیمارستان یا مرکز بهداشتی-درمانی اطلاق میشود که به ارائه خدمات درمانی و مراقبت پزشکی به بیماران سرپایی اختصاص دارد. معمولاً درمانگاهها به عنوان نهادهای مستقل عمل میکنند و برخلاف بیمارستانها، بیماران را بستری نمیکنند. در ایران، درمانگاهها معمولاً شامل بخشهای پزشک عمومی و متخصص، دندانپزشکی، داروخانه، مامایی، رادیولوژی، آزمایشگاه و سایر خدمات مرتبط هستند. مجوز تأسیس و پروانه بهرهبرداری این مراکز توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از طریق دانشگاههای علوم پزشکی مربوطه صادر میشود. درمانگاهها میتوانند خصوصی، دولتی یا خیریه باشند و هر کدام از آنها باید برای هر شیفت فعال خود یک مسئول فنی پزشک داشته باشند. همچنین، درمانگاهها میتوانند عمومی یا تخصصی، مانند درمانگاه پوست و مو یا درمانگاه دندانپزشکی باشند. برخلاف ساختمان پزشکان، درمانگاهها به عنوان یک نهاد واحد عمل میکنند و میتوانند با سازمانهای بیمهگر و ادارات قرارداد ببندند، همچنین دارای سرنسخه و سربرگ مخصوص خود بوده و پذیرش و صندوق واحدی برای بخشهای مختلف داشته باشند.
کلینیک
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. محلی دارای تجهیزات در یک رشتۀ خاص برای درمان بیماران مربوط به آن رشته.
۳. بیمارستانی که در آن دانشجویان پزشکی تحت آموزش بالینی قرار می گیرند.
فرهنگ فارسی
۱ - ( اسم ) مطب محکمه. ۲ - ( صفت ) بالینی: امراض کلینیک
ویکی واژه
جملاتی از کلمه کلینیک
جانان میخواهد با لقاح مصنوعی باردار و صاحب فرزند شود. او برای این کار به اسکاتلند سفر میکند. اما سرنوشت جانان پس از اهدای اسپرم از سوی ویلیام (یک مرد اسکاتلندی دانشجوی علوم پزشکی شاغل در کلینیک بارداری و علاقهمند به فلسفه و دین) تغییر میکند.