مخراش

لغت نامه دهخدا

مخراش. [ م ِ ] ( ع اِ ) چوب خطکش چرم دوزان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || چوب سرکج. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مِخرَش و مِخرَشَه شود.

فرهنگ معین

(مِ ) [ ع. ] (اِ. ) ۱ - چوب سر کج. ۲ - خط کش چرم دوزان.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- چوب سر کج. ۲ - خط کش چرم دوزان.

ویکی واژه

چوب سر ک
خط کش چرم دوزان.

جمله سازی با مخراش

تا توانی درون کس مخراش کاندر این راه خارها باشد
درون خسته دل مخراش و مخروش چو دیگ پخته شو تا کی زنی شوش
هرگز دل موری مخراش ار نتوانی اول به کف آری سپر تیغ مکافات
مانع اهلی مشو گر بخروشد ز غم دل مخراش از ستم تا نخروشد کسی
ز بهر چشمه‌ای مخروش و مخراش ز فیض دجله‌ای گو یک قطره کم باش
درون خستگان هجر مخراش به تیغ زجر جانا تا توانی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
ملس
ملس
لسان الغیب
لسان الغیب
چلاق
چلاق
قمبل
قمبل