محبوب به معنای دوست‌داشتنی و مورد توجه قرار گرفتن است. این واژه در فرهنگ‌های مختلف معانی و مصداق‌های متفاوتی دارد. در جامعه انسانی، محبوبیت به عنوان یک ویژگی مهم شناخته می‌شود که می‌تواند بر روابط اجتماعی، حرفه‌ای و حتی عاطفی افراد تأثیرگذار باشد. این افراد معمولاً به خاطر ویژگی‌هایی مانند صداقت، مهربانی و توانایی در برقراری ارتباط با دیگران شناخته می‌شوند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که دیگران به سمت آن‌ها جذب شوند و به نوعی در میان جمع‌های مختلف، درخشش بیشتری داشته باشند. محبوبیت نه تنها به فرد احساس خوبی می‌دهد، بلکه می‌تواند باعث افزایش اعتماد به نفس و توانایی‌های اجتماعی او نیز گردد. به طور کلی، محبوبیت یک پدیده مثبت به شمار می‌آید که می‌تواند به تقویت روابط انسانی و ایجاد جامعه‌ای سالم‌تر کمک کند. در نهایت، به معنای توانایی در ایجاد ارتباطات مؤثر و مثبت با دیگران است که می‌تواند زندگی فرد را غنی‌تر سازد.
محبوب
لغت نامه دهخدا
محبوب. [ م َ ] ( ع ص ) دوست داشته شده. پسند کرده شده. پسندیده. ( ناظم الاطباء ). دوست. دوستگان. ضد مبغوض. ( یادداشت مؤلف ) ( مهذب الاسماء ): هرگاه متقی... به ترک حسد بکوشد تا در دلهامحبوب گردد. ( کلیله و دمنه ). چاره نمی شناسم از اعلام آنچه حادث شود از محبوب و مکروه. ( کلیله و دمنه ).
فرهنگ فارسی
۱ - ( اسم ) دوست داشته. ۲ - ( صفت ) دوست. یا محبوب بودن. مورد محبت و دوستی بودن: بدین سیرت پسندیده مولانا ادام الله دولته در دلهای مردم محبوب بوده....
نام دیناری در مصر
فرهنگ اسم ها
معنی: دوست داشتنی، معشوق، پسندیده، آن که یا آنچه که مورد علاقه و توجه دیگران است، مورد محبت، ( در تصوف ) خداوند، چنانچه به طور مطلق حق را محبوب گویند
جملاتی از کلمه محبوب
پیش از آن دم کاید ازمحبوب ذوق قمری آمد با دل مدروح و شوق
گر دمی با یار خود همدم شود حاصل او زان نفس محبوب اوست
پدران را پسر بود محبوب همچو یوسف به دیدهٔ یعقوب
